تحلیل خاکریزهای grps مسلح شده توسط ژئوسینتتیک-شمع تحت بارهای انفجار

خاکریزهای grps شامل مجموعه خاکریز مسلح شده توسط ژئوسینتتیک و قرار گرفته برروی شمع جهت پایداری می باشد. استفاده ازاین نوع خاکریزها در وضعیتی که میزان بار وارده زیاد و خاک بستر شرایط نرم را دارا باشد، بوسیله طراحان توصیه شده است. دراین نوع خاکریزها انتقال بار خاکریز متکی به شمع از طریق مکانیزم قوس زدگی خاک، توسط ژئوسینتتیک تحمل شده و از طریق کشش ژئوسینتتیک به شمع ها، هدایت می شود. با توجه به توانایی خاکریزهای grps جهت بروز مقاومت در برابر اثرات ناشی از انفجار، استفاده ازاین نوع خاکریزها برای کاربردهای نظامی مطرح شده است. در تحقیق حاضر به منظور بررسی رفتار خاکریزهای grps تحث اثر بار انفجار و تاثیر پارامترهایی مانند فاصله مواد منفجره از خاکریز، وزن مواد منفجره، از آئین نامه unified facilities criteria (ufc) و فواصل قرار گیری شمع ها و فاصله عمودی مسلح کننده ها و همچنین پوسته بتنی بر روی شیروانی خاکریز از نرم افزار اجزاء محدود abaqus 6.11-3 به صورت سه بعدی استفاده شده است. با توجه به نتایج حاصل می توان نتیجه گرفت که با افزایش وزن مواد منفجره و نیز کاهش فاصله انفجار از سازه، مقدار بیش فشار ناشی از موج انفجار افزایش یافته که باعث افزایش جابجایی افقی و نشست قائم سازه می گردد. برای کنترل مقادیر جابجایی و نشست در محدوده مجاز، مقادیر مختلف برای فاصله عمودی ژئوتکستایل ها و فاصله مرکز تا مرکز شمع ها در نظر گرفته شد. نتایج بیانگر این نکته می باشد که کمترین تغییرمکان ها با فاصله استاندارد cm30 برای ژئوتکستایل ها، و قرار گیری شمع ها در فاصله ای که بصورت گروه عمل نمایند (3d، که d قطر شمع می باشد) حاصل می گردد. حضور پوسته بتنی به همراه ژئوتکستایل ها در وسط و انتهای خاکریز، به ترتیب موجب کاهش66 و 83 درصدی فشارکل وارده ناشی از انفجار شده است.